قدسی مشهدی
شمارهٔ ۲۴۲
۱
ای عشق، ترا کس به نشان نشناسد
زان سان که تویی، کس آنچنان نشناسد
۲
آن را که امیدی تو، نباشد نومید
آن را که بهاری تو خزان نشناسد
نظرات