قدسی مشهدی
شمارهٔ ۲۵۶
۱
آن را که به حق چراغ افروخته شد
تشریف بقا به قامتش دوخته شد
۲
بر کرد به خود، هرکه به تقلید افتاد
چون شمع که از ساختگی سوخته شد
نظرات