قدسی مشهدی
شمارهٔ ۲۷۱
۱
بر سینه خود به عاریت نیش مبند
الماس به دل بیشتر از ریش مبند
۲
چون آتش اگر سوختنت داعیه نیست
چون شمع، به رشته شعله بر خویش مبند
نظرات