قدسی مشهدی
شمارهٔ ۲۸۸
۱
نزدیکان را گر چو چراغ افروزند
در بزم وصال و هم ملال اندوزند
۲
پیراهن فانوس شود تیره ز دود
هرچند که از برای نورش دوزند
نظرات