قدسی مشهدی
شمارهٔ ۳۱۴
۱
تا مهر توام به سینه مستور بود
ظلمت ز فضای خاطرم دور بود
۲
دل روشنیام ز عشق باشد، آری
ویرانه ز آفتاب معمور بود
نظرات