قدسی مشهدی
شمارهٔ ۴۰۵
۱
عشق است که چرخ را برآمد به فراز
وز کوتاهی کرده خرد پای دراز
۲
هرچند که داده هر دو را بال، قضا
ماهی با مرغ، کی شود همپرواز؟
نظرات