قدسی مشهدی
شمارهٔ ۴۰۷
۱
خوش نیست زبان رمز را قصه دراز
این نغمه خوش است، لیک در پرده ساز
۲
بگذار که پوشیده بود گوهر راز
نقصان صدف بود دهن کردن باز
نظرات