قدسی مشهدی
شمارهٔ ۴۱۰
۱
قدسی، منم و دلی چو آتش همه سوز
رنگم ز شراب عافیت، گو مفروز
۲
بر غمزده جز بخت سیه نیست شگون
محروم بود ز شعله پروانه به روز
نظرات