قدسی مشهدی
شمارهٔ ۴۴۶
۱
بی گریه، بود دیده چو بی باده ایاغ
از شبنم خون تازه نماید گل داغ
۲
چون گریه شود تمام، چشمم سوزد
روغن چو نماند، آتش افتد به چراغ
تصاویر و صوت
نظرات