قدسی مشهدی
شمارهٔ ۴۷۸
۱
نی شکر ز جان، نه شکوه از تن دارم
کام دو جهان، در دو جهان من دارم
۲
گر در وطن است، اگر به غربت، چو گهر
از خویش چراغ خویش روشن دارم
نظرات