قدسی مشهدی
شمارهٔ ۴۸۷
۱
چون آینه، گر به سادهلوحی مثلم
این بس بود از سادهدلی ماحصلم
۲
کز رقعه ساده عزیزان چمن
چون غنچه ز برگ گل بود پر، بغلم
نظرات