قدسی مشهدی
شمارهٔ ۴۸۸
۱
خود کرد به لطف اگرچه اول رامم
زود از نظر افکند بت خودکامم
۲
خوی فلک است دلبرم را که چو مهر
برداشت صباح و بر زمین زد شامم
نظرات