قدسی مشهدی
شمارهٔ ۵۱۵
۱
آزرده چو خاطرت ز با ما بودن
اولی باشد ز بودنم، نابودن
۲
رفتم به ته آب چو گوهر، تا کی
چون موج، خراش روی دریا بودن؟
نظرات