قدسی مشهدی
شمارهٔ ۵۵۹
۱
فریاد ز دست صبر نافرموده
چون شمع ز گریه شد تنم فرسوده
۲
با گریه شوقم چه کند صبر تنک؟
باران تندست و بام نااندوده
نظرات