قدسی مشهدی
شمارهٔ ۵۷
۱
ای گل، که چنین کرد ز خود بی خبرت؟
وی لاله ز عشق کیست داغ جگرت؟
۲
ای سرو، تو هم گر به چمن آزادی
چون مینهد آشیانه قمری به سرت؟
نظرات