قدسی مشهدی
شمارهٔ ۵۹۲
۱
گر شعر نگویم نه ز شعرم عاری
دارم سخنی گوش به من گر داری
۲
فکرم بسیار و هر یکی سبقتجوی
بیکار چرا نمانم از پرکاری؟
نظرات