عبدالقادر گیلانی
شمارهٔ ۵۱ - مرغ آتش‌خواره
۱
زان بی‌وفای سنگدل جور و جفا می‌بایدم
از کس نمی‌خواهم وفا زان بی‌وفا می‌بایدم
۲
من مرغ آتش‌خواره‌ام با دانه و دامم چه کار
آخر به جای دانه‌ها در گور جا می‌بایدم
۳
دل‌های مردم باد خوش از شادی عیش و طرب
من خو به محنت کرده‌ام درد و بلا می‌بایدم
۴
پیراهن یوسف اگر بویی ببخشد فارغم
مژده به سوی دل از آن بند قبا می‌بایدم
۵
سینه بسی تنگ است دل از غیر می‌سازم تهی
مهمان غم آمد مرا در جان سرا می‌بایدم
۶
بیگانه‌ام با مردمان وز خویشتن بیگانه‌تر
تا چند این بیگانگی دل آشنا می‌بایدم
۷
محیی بسی لذّت بود در عشق ورزیدن ولی
هجران مرا مشکل بود صبر و رضا می‌بایدم
نظرات