حافظ

حافظ

قطعه شمارهٔ ۱۱

۱

به سمع خواجه رسان ای ندیم وقت‌شناس

به خلوتی که در او اجنبی صبا باشد

۲

لطیفه‌ای به میان آر و خوش بخندانش

به نکته‌ای که دلش را بدان رضا باشد

۳

پس آنگهش ز کرم این قدر به لطف بپرس

که گر وظیفه تقاضا کنم روا باشد

تصاویر و صوت

دیوان حافظ به اهتمام محمد قزوینی و دکتر قاسم غنی، به خط حسن زرین خط، مرداد ۱۳۲۰ شمسی ، زوار، چاپ سینا، تهران » تصویر 495
دیوان حافظ به خط سلطانعلی مشهدی با تصاویر حاشیهٔ افزوده در دورهٔ گورکانی هند » تصویر 226
دیوان حافظ دانشگاه پرینستون نوشته شده به تاریخ جمادی الثانی ۹۲۶ هجری قمری » تصویر 255
دیوان حافظ نسخه‌برداری شده در رمضان ۸۵۵ ه.ق توسط سلیمان الفوشنجی » تصویر 274
کتاب خواجه حافظ شیرازی به خط محمد ساوجی مورخ ۱۲۸۰ هجری قمری » تصویر 360
دیوان لسان الغیب سنهٔ ۹۲۰ هجری قمری دارای مقدمهٔ منثور » تصویر 331
دیوان حافظ بر اساس سه نسخه کامل کهن مورخ به سالهای ۸۱۳ و ۸۲۲ و ۸۲۵ هجری قمری به تصحیح اکبر بهروز و رشید عیوضی - شمس الدین محمد حافظ - تصویر ۵۹۳
محسن لیله‌کوهی :
مریم فقیهی کیا :

نظرات

user_image
صبا
۱۳۹۲/۰۹/۰۳ - ۱۰:۱۶:۲۲
منظورحافظ ازاین شعرچیه!؟ومخاطبش کیه!؟
user_image
رضا مرادی
۱۳۹۴/۰۳/۰۲ - ۱۶:۲۷:۴۲
با درود، منظور از "وطیفه" حقوق ماهیانه یا مقرری است، که شاعر در اینجا با کمال شرم و ادب از پیشخدمت خواجه درخواست میکند در صورت امکان حقوق خود را، احتمالا زودتر از موعد مقرر، بگیرد.
user_image
حمیدرضا
۱۳۹۷/۰۵/۱۰ - ۱۴:۵۷:۴۸
لطیفه گویی وبذله گویی همیشه ایجاد لبخند در دو طرف میکند و مانند نیشخند نیست آنکه در نیشخند زدنش می خندد،دیگری از آن نیش،آزرده می شود و نیش زننده، احساس قدرت و برتری می کندحافظ در این شعر ماهیت لطیفه را روشن می سازدبه سمع خواجه رسان ای ندیم وقت‌شناسبه خلوتی که در او اجنبی صبا باشدلطیفه‌ای به میان آر و خوش بخندانشبه نکته‌ای که دلش را بدان رضا باشدپس آنگهش ز کرم این قدر به لطف بپرسکه گر وظیفه تقاضا کنم روا باشدرندی هویت معمائی ایرانی
user_image
علی
۱۳۹۸/۱۰/۱۸ - ۲۳:۰۸:۲۷
اجنبی تنها در این اثر حافظ استفاده شده است
user_image
علی
۱۳۹۸/۱۰/۱۸ - ۲۳:۱۰:۳۳
وقت‌شناس تنها در این اثر حافظ استفاده شده است
user_image
علی
۱۳۹۸/۱۰/۱۸ - ۲۳:۱۲:۵۳
وظیفه تنها در این اثر حافظ استفاده شده است
user_image
علی
۱۳۹۸/۱۰/۱۸ - ۲۳:۳۷:۳۸
به قلم: استاد بهاء الدین خرمشاهی□ یک نمونه طنز هم حافظ پدید می‌آورد که به‌قول امروزی‌ها «خودزنی» یعنی انتقاد از خود است. می‌دانید آدم گاهی انتقاد از خود می‌کند که از دیگری کرده باشد. چون در مورد خودش دستش باز است، دیگر کسی مدعی نمی‌شود.