حافظ
شمارهٔ ۳
۱
اگر به لطف بخوانی مَزید الطاف است
وگر به قهر برانی درون ما صاف است
۲
بیان وصف تو گفتن نه حد امکان است
چرا که وصف تو بیرون ز حد اوصاف است
۳
ز چشم عشق توان دید روی شاهد غیب
که نور دیدهٔ عاشق ز قاف تا قاف است
۴
چو سرو سرکشی ای یار سنگدل با ما
چه چشمهاست که از روی تو بر اطراف است
۵
تو را که مایهٔ خلد است نیاز همتا نیست
از این مثال گزینم روان در اطراف است
۶
ز مُصحَف رخ دلدار آیتی بر خوان
که آن بیان مقامات کشف کشّاف است
۷
عدو که منطق حافظ طمع کند در شعر
همان حدیث هُما و طریق خطّاف است
تصاویر و صوت
نظرات
حمیدرضا
محیا
پاسخ: با تشکر، ابیات مطابق نقل شما اضافه شد.
ناشناس
حمیدرضا
محمدرضا مؤمن‌نژاد