حافظ

حافظ

رباعی شمارهٔ ۱۳

۱

هر دوست که دَم زد زِ وفا، دشمن شد

هر پاک‌رُوی که بود، تَردامن شد

۲

گویند شب آبِستَن و این است عجب

کـ‌او مَرد ندید، از چه آبستن شد؟

تصاویر و صوت

دیوان حافظ به اهتمام محمد قزوینی و دکتر قاسم غنی، به خط حسن زرین خط، مرداد ۱۳۲۰ شمسی ، زوار، چاپ سینا، تهران » تصویر 508
دیوان حافظ به خط سلطانعلی مشهدی با تصاویر حاشیهٔ افزوده در دورهٔ گورکانی هند » تصویر 239
دیوان حافظ دانشگاه پرینستون نوشته شده به تاریخ جمادی الثانی ۹۲۶ هجری قمری » تصویر 267
دیوان لسان الغیب سنهٔ ۹۲۰ هجری قمری دارای مقدمهٔ منثور » تصویر 343
دیوان حافظ به توضیح و تصحیح پرویز ناتل خانلری - ج ۲ (ملحقات، غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات و رباعیات) - حافظ شیرازی - تصویر ۱۲۳
دیوان حافظ (براساس نسخه خلخالی «مورخ ۸۲۷ ق» با مقابله نسخه بادلیان «۸۴۳ ق» و پنجاب «۸۹۴ ق») به تصحیح بهاءالدین خرمشاهی - شمس الدین محمد حافظ - تصویر ۵۷۸
خاطر مجموع (جامع دیوان جامع حافظ بر اساس بیست و یک متن معتبر چاپی) تدوین و توضیح شفیع شجاعی ادیب - شمس الدین محمد حافظ - تصویر ۷۹۱
دیوان خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی (براساس نسخه مورخ ۸۲۴ هجری) به کوشش سید محمدرضا جلالی نائینی و نذیر احمد - شمس الدین محمد حافظ - تصویر ۵۸۱
دیوان مولانا شمس الدین محمد حافظ شیرازی به اهتمام دکتر یحیی قریب - حافظ شیرازی - تصویر ۵۳۹
محسن لیله‌کوهی :
مریم فقیهی کیا :

نظرات

user_image
محسن
۱۳۹۳/۱۲/۱۲ - ۰۷:۰۵:۳۶
بسیار زیبا نگاشته ای جانا
user_image
ھەرەس
۱۳۹۴/۰۳/۲۳ - ۰۹:۵۹:۱۰
بە گمانم باید پاکرویی میبود
user_image
رضا مدانلو
۱۳۹۷/۰۸/۲۹ - ۱۳:۲۹:۲۰
خطاب به ھەرەس: نگارش گنجور از واژه غلط است و به همین سبب موجب گمراهی شده، طبق نسخه ای که توسط پرویز ناتل خانلری بررسی شده پاک روی نگارش میشود، بنابراین در گویش رَ (حامص مرکب) تلفظ میشود و پاک رَوی خوانده میشود