حافظ

جالبترین چیز واسه یه هنرمند اینه که هر کس از دریچه دید خودش برداشت متفاوتی از کار هنریش داره و به نظر من حافظ هم از این قاعده مستثنی نیست. اجازه بدیم هر کس هر طور دوست داره از هنر حافظ لذت ببره! هر کس یه سبک و روشی واسه زندگی داره که بر مبنای برداشتها و باورهاشه تا زمانی که به من یا جامعه آسیب نزنه که اون هم جای بحث داره چرا باید بخوام نظرشو عوض کنم؟ جهان که دستگاه فتوکپی نیست، همه زیباییش هم در همین تفاوتهاشه.

خیام رباعی ای دارد بدین شکل: لب بر لب کوزه بردم از غایت آزتا زو طلبم واسطه عمر دراز لب بر لب من نهاد و کیگفت به رازعمری چو تو بوده ام دمی با من ساز این رباعی اگرچه منسوب به حافظ است اما اگر مشخصا به ایشان هم تعلق داشته باشد در زمره اشعاری ست که تحت تاصیر اندیشه خیامی ست . البته باید ذکر کنم که در مصرع اول رباعی حضرت خواجه واژه گیسو درست تر است . در گیسویش آویختم از روزی نیاز ..... ضمنا اصرار به آنکه هر واژه و تعبیر حافظ را بر حسب باور و عقاید ایدئولوژیک خودمان به آسمان و کائنات و خدا و فلان و بهمان وصل کنیم چندان درست نیست. حافظ شاعری اندیشمند و متفکر و بسیار زیرک است که واژگان و تعابیر خاص خودش را دارد.