حافظ

حافظ

رباعی شمارهٔ ۳۹

۱

با شاهد شوخ شنگ و با بربط و نی

کنجی و فراغتی و یک شیشهٔ می

۲

چون گرم شود ز باده ما را رگ و پی

منّت نبریم یک جو از حاتم طی

تصاویر و صوت

دیوان حافظ به اهتمام محمد قزوینی و دکتر قاسم غنی، به خط حسن زرین خط، مرداد ۱۳۲۰ شمسی ، زوار، چاپ سینا، تهران » تصویر 514
خاطر مجموع (جامع دیوان جامع حافظ بر اساس بیست و یک متن معتبر چاپی) تدوین و توضیح شفیع شجاعی ادیب - شمس الدین محمد حافظ - تصویر ۱۱۶۲
محسن لیله‌کوهی :
مریم فقیهی کیا :

نظرات

user_image
محسن
۱۳۸۹/۱۰/۰۸ - ۰۷:۵۷:۴۶
من که متوجه نشدم چرا این می حقیقت را در شیشه نگه می دارند و چرا این می حقیقت رگ و پی را گرم میکند:)
user_image
محمد
۱۳۹۴/۰۶/۰۲ - ۲۳:۰۴:۲۶
چندین رباعی به حافظ نسبت داده شده که هر چند از ارزش ادبی والایی، هم‌سنگ غزل‌های او برخوردار نیستند اما در انتساب برخی از آن‌ها تردید زیادی وجود ندارد. در تصحیح خانلری از دیوان حافظ تعدادی از این رباعیات آورده شده که ده رباعی در چند نسخهٔ مورد مطالعه او بوده‌اند و بقیه فقط در یک نسخه ثبت بوده‌است. دکتر پرویز ناتل خانلری در باره رباعیات حافظ می‌نویسد: «هیچ‌یک از رباعیات منسوب به حافظ چه در لفظ و چه در معنی، ارزش و اعتبار چندانی ندارد و بر قدر و شأن این غزلسرا نمی‌افزاید.»از صفحه ویکیپدیای حافظ
user_image
محمد
۱۳۹۴/۰۶/۰۲ - ۲۳:۰۵:۴۰
اکثر رباعیاتی که در گنجور نقل کرده اید متعلق به حافظ نیستند