هاتف اصفهانی

غزل شمارهٔ ۵۷

شهر به شهر و کو به کو در طلبت شتافتم

خانه به خانه در به در جستمت و نیافتم

آه که تار و پود آن رفت به باد عاشقی

جامه تقویی که من در همه عمر بافتم

بر دل من زبس که جا تنگ شد از جدائیت

بی تو به دست خویشتن سینهٔ خود شکافتم

از تف آتش غمم صد ره اگر چه تافتی

آینه‌سان به هیچ سو رو ز تو برنتافتم

یک ره از او نشد مرا کار دل حزین روا

هاتف اگرچه عمرها در ره او شتافتم

۱۳۹۱/۰۶/۰۴ - ۱۷:۵۱:۴۹

سپاسگزارم~~~گرامی باد سید احمد حسینی‌ متخلص‌ به‌ هاتف اصفهانی، پیوند به وبگاه بیرونی با مهر

۱۳۹۳/۱۱/۱۱ - ۰۵:۲۵:۱۳

آلبوم آب نان آواز همایون شجریان به آهنگسازی علی قمصری را گوش کنید، تا مفاهیم لذتبخش تر گردد.باتشکر

۱۴۰۰/۰۸/۲۳ - ۰۵:۳۶:۱۵

چه زیباست و ما نمیشناختیم