هاتف اصفهانی
رباعی شمارهٔ ۱۳
۱
ای مستمعان را ز حدیث تو سرور
وی دیدهٔ صاحب نظران را ز تو نور
۲
جز حرف و رخت گر شنوم ور بینم
گوشم کر باد الهی و چشمم کور
نظرات