هاتف اصفهانی
رباعی شمارهٔ ۱۶
۱
دارم ز غم فراق یاری که مپرس
روز سیهی و شام تاری که مپرس
۲
از دوری مهر دل فروزی است مرا
روزی که مگوی و روزگاری که مپرس
نظرات