هاتف اصفهانی
رباعی شمارهٔ ۲۶
۱
اول بودت برم گذر مسکن هم
دست از دستم کشی کنون دامن هم
۲
من نیز بر آن سرم که گیرم سر خویش
با من تو چنان نهای که بودی من هم
نظرات