هاتف اصفهانی
رباعی شمارهٔ ۳۳
۱
این ریخته خون من و صد همچو منی
هر لحظه جدا ساختی جانی ز تنی
۲
عذرت چه بود چو روز محشر بینی
بر دامن خویش دست خونین کفنی
نظرات
جواد
سما