همام تبریزی

شمارهٔ ۱۷

در پی آن می‌دوید دل که نگاری کجاست

نوبت خوبان گذشت شاهد ما وقت ماست

بر سر آب حیات خیمه زده جان ما

این تن خاکی دوان بهر سرابی چراست

بر در بیگانگان هرزه چرا می‌رویم

دوست چو هم‌خانه شد خوشتر از اینجا کجاست

با خبران را ز دل نیست سر آب و گل

گو غم دنیی مخور این نه حدیث شماست

عالم جان را خوش است آب و هوا خاکیان

روی بدانجا نهند منزل گل نار ماست

بلبل جان در قفس هیچ نمی‌زد نفس

بوی گلستان شنید عزم صفیرش کجاست

چون به گلستان رود همدم رضوان شود

مجمع روحانیان منزل عیش و صفاست

هر که به ایشان رسید دید و زبان درکشید

وان که حدیثی شنید غافل از این ماجراست

فاش مکن ای همام راز دل خویش را

محرم این ماجرا سمع دل آشناست

دیوان همام تبریزی به تصحیح دکتر رشید عیوضی - همام تبریزی - تصویر ۱۶۹

کاربر سیستمی

۱۴۰۰/۰۴/۰۱ - ۱۱:۵۸:۰۲

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده تغییر مصرع ۱ از «در پی آن میدوید دل که نگاری کجاست» به «در پی آن می‌دوید دل که نگاری کجاست» تغییر مصرع ۵ از «بر در بیگانگان هرزه چرا می رویم» به «بر در بیگانگان هرزه چرا می‌رویم» تغییر مصرع ۶ از «دوست جو هم خانه شد خوشتر ازینجا کجاست» به «دوست چو هم‌خانه شد خوشتر از اینجا کجاست» تغییر مصرع ۷ از «با خبر ان را ز دل نیست سر آب و گل» به «با خبران را ز دل نیست سر آب و گل» تغییر مصرع ۸ از «گو غم دنیی مخور این ند حدیث شماست» به «گو غم دنیی مخور این نه حدیث شماست» تغییر مصرع ۱۱ از «بلبل جان در قفس هیچ نمی زد نفس» به «بلبل جان در قفس هیچ نمی‌زد نفس» تغییر مصرع ۱۵ از «هر که بدایشان رسید دید و زبان در کشید» به «هر که به ایشان رسید دید و زبان درکشید» تغییر مصرع ۱۶ از «وان که حدیثی شنید غافل ازین ماجراست» به «وان که حدیثی شنید غافل از این ماجراست»

همام تبریزی

شمارهٔ ۱۷

تصاویر و صوت

نظرات

کاربر سیستمی