همام تبریزی

شمارهٔ ۲۰۳

مباد دل ز هوای تو یک زمان خالی

که اعتبار ندارد تنی ز جان خالی

همای عشق تو را هست آشیان دل من

مباد سایه آن مرغ از آشیان خالی

در آن جهان نبود مایه هیچ جانی را

که ز اشتیاق تو باشد در این جهان خالی

ز غیرتی که مرا بر سگان کوی تو هست

کنم همیشه زمینش ز استخوان خالی

بقای روی تو بادا که عالم افروزست

اگر شود ز مه و مهر آسمان خالی

به هیچ دل ز بیانم حلاوتی نرسد

گر از حدیث تو باشد دمی زبان خالی

کدام فایده باشد همام را ز زبان

چو باشد از سخن یار مهربان خالی

کاربر سیستمی

۱۴۰۰/۰۴/۰۱ - ۱۱:۵۸:۴۶

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده تغییر مصرع ۳ از «همای عشق تورا هست آشیان دل من» به «همای عشق تو را هست آشیان دل من» تغییر مصرع ۵ از «دران جهان نبود مایه هیچ جانی را» به «در آن جهان نبود مایه هیچ جانی را» تغییر مصرع ۶ از «که زاشتیاق تو باشد درین جهان خالی» به «که ز اشتیاق تو باشد در این جهان خالی» تغییر مصرع ۱۰ از «اگر شود زهه و مهر آسمان خالی» به «اگر شود ز مه و مهر آسمان خالی» تغییر مصرع ۱۱ از «به هیچ دل زبانم حلاوتی نرسد» به «به هیچ دل ز بیانم حلاوتی نرسد»

همام تبریزی

شمارهٔ ۲۰۳

تصاویر و صوت

نظرات

کاربر سیستمی