همام تبریزی

شمارهٔ ۶۶

میان ما و شما بود پیش از آن پیوند

که جان علوی ما شد در این قفس در بند

بجز دهان لطیفت که با نسیم گل است

ندید دیده مردم گلاب‌دان از قند

لب خوشت که فدا باد آب حیوانش

نداد آبم و در جانم آتشی افکند

چگونه از ملک انسان شریف‌تر نبود

که ز آدمی چو تو پیدا همی‌شود فرزند

ز ذوق بی‌خبر است آن که می‌کند تشبیه

رخت به چشمهٔ خورشید و قد به سرو بلند

از آب و خاک نیاید کسی بدین خوبی

در آن جهان مگر از روح صورتی سازند

بگو که چاره من چیست از مشاهده‌ات

به حسن هیچ کسی چون نمی‌شود خرسند

اگر چه غیرتم آید میان شهر برآی

زبان هر که مرا پند می‌دهد دربند

همام چون که سلامت کند ملول مشو

گرش جواب نگویی به زیر لب می‌خند

کاربر سیستمی

۱۴۰۰/۰۴/۰۱ - ۱۱:۵۸:۰۸

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده تغییر مصرع ۲ از «که جان علوی ما شد درین قفس در بند» به «که جان علوی ما شد در این قفس در بند» تغییر مصرع ۴ از «ندید دیده مردم گلابدان از قند» به «ندید دیده مردم گلاب‌دان از قند» تغییر مصرع ۷ از «چگونه از ملک انسان شریفتر نبود» به «چگونه از ملک انسان شریف‌تر نبود» تغییر مصرع ۸ از «که ز آدمی چو تو پیدا می شود فرزند» به «که ز آدمی چو تو پیدا همی‌شود فرزند» تغییر مصرع ۹ از «از ذوق بی خبر است آن که می کند تشبیه» به «ز ذوق بی‌خبر است آن که می‌کند تشبیه» تغییر مصرع ۱۳ از «بگو که چاره من چیست از مشاهده ات» به «بگو که چاره من چیست از مشاهده‌ات» تغییر مصرع ۱۴ از «به حسن هیچ کسی چون نمی شود خرسند» به «به حسن هیچ کسی چون نمی‌شود خرسند» تغییر مصرع ۱۵ از «اگر چه غیر تم آید میان شهر برای» به «اگر چه غیرتم آید میان شهر برآی» تغییر مصرع ۱۶ از «زبان هر که مرا پند می دهد در بند» به «زبان هر که مرا پند می‌دهد دربند» تغییر مصرع ۱۸ از «گرش جواب نگویی به زیر لب میخند» به «گرش جواب نگویی به زیر لب می‌خند»

همام تبریزی

شمارهٔ ۶۶

تصاویر و صوت

نظرات

کاربر سیستمی