همام تبریزی
شمارهٔ ۷۰
۱
گرچه سیاحان جهان گردیده‌اند
مثل رویت کافرم گر دیده‌اند
۲
مهرورزان پیش نقش روی تو
بر جمال شاهدان خندیده‌اند
۳
ماه‌رویان ز اشتیاقت سال‌ها
پای سرو و روی گل بوسیده‌اند
۴
شاعران کردند تشبیهت به ماه
زین سخن صاحب‌دلان رنجیده‌اند
۵
صبح دانی ناله مرغان ز چیست؟
بوی زلفت از صبا بشنیده‌اند
۶
از ره چشمم گرفتی ملک دل
جمله دل‌ها در بلای دیده‌اند
۷
سرزنش کردن نمی‌باید مرا
عشق پیش از عهد ما ورزیده‌اند
۸
عاشقان را از ملامت باک نیست
کاین گنه دیر است کآمرزیده‌اند
۹
عشق را قومی که پنهان داشتند
شعله آتش به نی پوشیده‌اند
۱۰
دوستی ز آنان نیاید ای همام
کز حدیث دشمنان ترسیده‌اند
نظرات
۲۴۶
کاربر سیستمی