
همام تبریزی
شمارهٔ ۱۰
۱
دوشش دیدم زلف بشولیده و مست
می آمد و دستهای گل سرخ به دست
۲
چون دید مرا گفت رخ زیبایم
دیدی که چگونه رونق گل بشکست
نظرات
بشیر رحیمی
کاربر سیستمی