
همام تبریزی
شمارهٔ ۳۲
۱
این سنگ که از آب روان میگردد
پیوسته بسان آسمان میگردد
۲
نالان همه شب بسان بیماران است
سرگردانتر ز عاشقان میگردد
نظرات
کاربر سیستمی