
امیر حسینی هروی
بخش ۲۹ - در بیان تجرید میفرماید
۱
چیست تجرید، از علایق پاک شو
در ره آزادگان چالاک شو
۲
همچو مرغان بستهٔ دانه مباش
مبتلای خویش و بیگانه مباش
۳
همچو گل خندان و بیرون شو ز پوست
گر تو را معنی تجریدی ازوست
۴
در لب دریا به غواصان نگر
کاو به تجرید آورد چندان گهر
۵
چون مجرد شد ز نقد و نسیه مرد
او برآورد از فلک یکبار گرد
۶
کم زن ای دل گر همیخواهی کمال
سر این معنیست انفق یا بلال
۷
هرکه در تجرید مرد فرد نیست
در طریق اهل معنی مرد نیست
نظرات