امیر حسینی هروی
بخش ۳۱ - در بیان غیبت و حضور میفرماید
۱
محو کن نقش خود از روی ورق
تا بخوانی آیت اثبات حق
۲
هان حسینی قصه را کوتاه کن
بی حسینی عزم آن درگاه کن
۳
حاصل الامر آفت خود هم توئی
نور حق پیداست نامحرم توئی
۴
ای به پستی مانده از بالا مپرس
تیغ لانارانده از الا مپرس
۵
در کمال خود چو باشی پایبند
آخر از نور یقین شو بهره مند
۶
عقل فرزانه چو هستت همنشین
بازیابی نکته علم الیقین
۷
چون گذشتی در ره دانش بچست
خود به بینی آنچه دانستی نخست
نظرات