اقبال لاهوری
بخش ۱۴۷ - بهرحالی که بودم خوش سرودم
۱
بهرحالی که بودم خوش سرودم
نقاب از روی هر معنی گشودم
۲
مپرس از اضطراب من که با دوست
دمی بودم دمی دیگر نبودم
نظرات