اقبال لاهوری

بسم اللهواقعا چی فکر کردید آقا سعیدیعنی باورتون اومد مقایسه کردید علمای یهود و نصارای را با علمای اسلاماینهمه تفسیر منطبق بر روایات و آیات و مستند درباره قرآن نوشته شدهدلیل اینکه مردم جهل دارند دو تا بیت لاهوری نیستیا اینکه مشکلی در روحانیت هست و یا نیست با شعر نمی شهاستناد کردعلمای اسلام حفظ کردند و قرآن را سینه به سینه منتقل کردنداگر چیزی در شما هست که به اسلام علاقه مندنمی شوید دلیل بر اینه که شما حرف درست رو نمی بینید و دنبالاین هستید که ببینید که فرد چه کاره هست یا نیستاین حدیث است که به گفته نگاه کن نه به اینکه چه کسی اینرا گفتهدقت کنید که متنی مستند و عالمانه بنویسیدنه اینکه عدم علاقه و یا حتی علاقه مردم به دین را از یک عده بدانید که همان دین را از کانال ایشان گرفته ایدحتی آنچه را که به گمانتان درست یا به گمانتان نادرست استدر ضمن حقیقت و واقعیت و انحراف فاصله ای به اندازه 4 انگشت دارندبه امید هدایت

نگاه نقد متوجه نویسنده مطلب محمد استبه امید هدایت

این ایده بسیار متداولیست که شعر را چندان جدی نباید انگاشت و نثر جدی تر و قابل استناد تر است!چرا؟به جرم موزون و آهنگین بودن؟خیال میکنیم چون آهنگ دارد و دلنشین است پس جزو معقولات نیست و به دل و احساسات مربوط است و نه خرد؟!این منصفانه نیست! هر قدر شعری کامل تر و موزون تر و دلنشین تر به نظر رسید باید دانست که احتمال صحت و درستی محتوای آن بیشتر است، اندیشمندی گفت خدایا به جای همه نعمات عالم یک چیز کامل به من نشان بده تا از دریچه آن چیز کامل تو را ببینم! کمال، perfection، تصادفی نیست!حروف این بیت را هزاران جور تصادفی بچینید، هیچکدام با معنی از آب در نخواهد آمد، همین مطلب را به نثر بگویید، چندین برابر حجم آن خواهد بود، یکی از نشانه های کمال شعر نسبت به نثر ایجاز یا خلاصه گویی یا بیان یک مطلب در کمترین حجم با نظم و هارمونی بیشتر است، این نظم از کجا می آید؟ از عالم کاملتری نازل می شود، لیک از آنجا که نوعی سرخوشی با خود می آورد ما در ضمیر پنهان خود خیال میکنیم چندان هم جدی نیست و برای پر کردن اوقات فراغت خوب است! اتفاقا هر سخن که سرخوشی حقیقی به ارمغان آورد جدی ترین سخن عالم است، انگلیسی ها یک عبارت دارند که می گوید :It's too good to be trueاین خوب تر از آن است که حقیقی باشد! این مثل از نظر فلسفی درست نیست! اتفاقا هر چه چیزی خوب تر است به حقیقت نزدیکتر و هر چه نا خوبتر از حقیقت دورتر است!

از شما ایرانی های فرهنگی جدا خواهش میکنم‌ در اشعار عرفا تشبث نکنید و کلمات اصلی را به زعم خود تغیر ندهید. شعر فوق‌ از مرحوم علامه اقبال رح اصلا اینگونه است.زما بر صوفی و ملا سلامی ... که احکام خدا گفتند ما را و لیکن تاویل شان در حیرت‌افکند... خدا و جبرئیل و مصطفی را