
اقبال لاهوری
بخش ۲۲۷ - خوشآن قومی پریشان روزگاری
۱
خوشن قومی پریشان روزگاری
که زاید از ضمیرش پخته کاری
۲
نمودش سری از اسرار غیب است
ز هر گردی برون ناید سواری
نظرات
منصور محمدزاده