اقبال لاهوری
بخش ۲۷۲ - پریدن از سر بامی به بامی
۱
پریدن از سر بامی به بامی
نبخشد جره بازان را مقامی
۲
ز نخچیری که جز مشت پری نیست
همان بهتر که میری درکنامی
نظرات