اقبال لاهوری
بخش ۳۳۵ - تو می دانی صواب و ناصوابم
۱
تو می دانی صواب و ناصوابم
نروید دانه از کشت خرابم
۲
نکردی سجده و از دردمندی
بخود گیری گناه بی حسابم
نظرات