
اقبال لاهوری
بخش ۳۷۱ - سجودیوری دارا و جم را
۱
سجودیوری دارا و جم را
مکن ای بیخبر رسوا حرم را
۲
مبر پیش فرنگی حاجت خویش
ز طاق دل فرو ریز این صنم را
نظرات
منصور محمدزاده