اقبال لاهوری
بخش ۵۲ - چه خوش صحرا که در وی کاروانها
۱
چه خوش صحرا که در وی کاروانها
درودی خواند و محمل براند
۲
به ریگ گرم او آور سجودی
جبین را سوز تا داغی بماند
نظرات