اقبال لاهوری
بخش ۴۰ - نوای غالب
۱
«بیا که قاعدهٔ آسمان بگردانیم
قضا بگردش رطل گران بگردانیم
۲
اگر ز شحنه بود گیر و دار نندیشیم
وگر ز شاه رسد ارمغان بگردانیم
۳
اگر کلیم شود همزبان سخن نکنیم
وگر خلیل شود میهمان بگردانیم
۴
بجنگ باج ستانان شاخساری را
تهی سبد ز در گلستان بگردانیم
۵
به صلح بال فشانان صبحگاهی را
ز شاخسار سوی آشیان بگردانیم
۶
ز حیدریم من و تو ز ما عجب نبود
گر آفتاب سوی خاوران بگردانیم»
نظرات