اقبال لاهوری
بخش ۱۳۰ - چو نرگس این چمن نادیده مگذر
۱
چو نرگس این چمن نادیده مگذر
چو بو در غنچهٔ پیچیده مگذر
۲
ترا حق دیدهٔ روشنتری داد
خرد بیدار و دل خوابیده مگذر
نظرات
ابراهیم