اقبال لاهوری
بخش ۱۳۴ - من بندهٔ آزادم عشق است امام من
۱
من بندهٔ آزادم عشق است امام من
عشق است امام من عقل است غلام من
۲
هنگامهٔ این محفل از گردش جام من
این کوکب شام من این ماه تمام من
۳
جان در عدم آسودهٔ بی ذوق تمنا بود
مستانه نوا ها زد در حلقه دام من
۴
ای عالم رنگ و بو این صحبت ما تا چند
مرگست دوام تو عشق است دوام من
۵
پیدا به ضمیرم او پنهان به ضمیرم او
این است مقام او دریاب مقام من
نظرات