
جلال عضد
سید جلال الدین عضد یزدی معروف به جلال عضد و متخلص به «جلال» شاعر سدهٔ هشتم هجری و ستایندهٔ برخی امیران چوپانی و آل اینجو بوده است.
وی فرزند سیدِ عَضُدِ یزدی از شاعران سدۀ هفت و هشت هجری، و از رجال دورۀ ابوسعید بهادر و وزیر امیر مبارزالدین و بزرگ سادات یزدی بود.
تاریخ تولد و وفات جلال به درستی روشن نیست. از دیوان وی برمیآید که وی مدتی در شیراز اقامت داشته و به این ترتیب مدتی هم همدوره و هم همشهری شاعرانی چون حافظ و خواجو بوده است. در بخشی از اشعارش به تنگدستی خود در بخشی از زندگی اشاره کرده است. محل وفات او را یزد نوشتهاند.
او را همچون پدرش از وزرای آل مظفر نوشتهاند. فرزندش نیز به شاعری اشتهار داشته است.
حکایتی در باب کودکی وی در تذکرهٔ دولتشاه سمرقندی آمده است که معروف است:
«گویند روزی محمد مظفر بمکتب درآمده دید که طفلی بکتابت مشغول است پرسید که این کودک پسر کیست گفتند پسر عضد است از ناصیه آن پسر فراستی تمام پیدا بود از معلم پرسید که کدام یک از این کودکان بهتر مینویسند مولانا گفت آنکه قلمتراش تیز دارد گفت قلمتراش که تیز است گفت هر کرا پدر متمول تر است گفت پدر که منعم تر است گفت آنکه وزیر سلطان باشد محمد مظفر تحسین کرده سید جلال را طلبید و گفت چیزی بنویس تا خطت را تماشا کنم سید جلال این قطعه را ببدیهه گفت و نوشت و بدست او داد:
چهار چیز است که در سنگ اگر جمع شود
لعل و یاقوت شود سنگ بدان خارایی
پاکی طینت و اصل و گهر و استعداد
تربیت کردن مهر از فلک مینایی
با من این هر سه صفت هست ولی می باید
تربیت از تو که خورشید جهان آرایی»
دیوان جلال عضد بالغ بر چهارهزار بیت است. وی کتاب «سندبادنامه» را نیز به نظم درآورده است که به کوشش دکتر محمدجعفر محجوب منتشر شده است.
دیوان جلال عضد به همت آقای سیدمحمدرضا شهیم و با استفاده از تصحیح دکتر علیرضا قوجه زاده هلانی در گنجور در دسترس قرار گرفته است.
آمار
ردیف | وزن | تعداد ابیات | درصد از کل |
۱ | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف) | ۳۹۷ | ۱۲٫۳۱ |
۲ | فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف) | ۳۹۳ | ۱۲٫۱۹ |
۳ | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف) | ۳۸۵ | ۱۱٫۹۴ |
۴ | فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف) | ۳۳۳ | ۱۰٫۳۳ |
۵ | مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف) | ۳۳۲ | ۱۰٫۳۰ |
۶ | مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی) | ۲۶۲ | ۸٫۱۳ |
۷ | فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون) | ۲۴۸ | ۷٫۶۹ |
۸ | مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) | ۱۱۷ | ۳٫۶۳ |
۹ | مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف) | ۱۱۶ | ۳٫۶۰ |
۱۰ | مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور) | ۹۴ | ۲٫۹۲ |
۱۱ | مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم) | ۸۲ | ۲٫۵۴ |
۱۲ | فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی) | ۷۰ | ۲٫۱۷ |
۱۳ | فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه) | ۵۶ | ۱٫۷۴ |
۱۴ | مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب) | ۴۷ | ۱٫۴۶ |
۱۵ | مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف) | ۴۶ | ۱٫۴۳ |
۱۶ | مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف) | ۳۸ | ۱٫۱۸ |
۱۷ | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون) | ۳۱ | ۰٫۹۶ |
۱۸ | مستفعلن فع مستفعلن فع (متقارب مثمن اثلم) | ۲۷ | ۰٫۸۴ |
۱۹ | مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض) | ۲۶ | ۰٫۸۱ |
۲۰ | فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن (رمل مثمن مخبون) | ۲۰ | ۰٫۶۲ |
۲۱ | مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب) | ۱۸ | ۰٫۵۶ |
۲۲ | فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن (رمل مثمن سالم) | ۱۷ | ۰٫۵۳ |
۲۳ | فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف) | ۱۶ | ۰٫۵۰ |
۲۴ | فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم) | ۱۵ | ۰٫۴۷ |
۲۵ | فعلاتن فعلاتن فعلاتن | ۹ | ۰٫۲۸ |
۲۶ | مفتعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن (رجز مثمن مطوی) | ۹ | ۰٫۲۸ |
۲۷ | مستفعلتن مستفعلتن | ۹ | ۰٫۲۸ |
۲۸ | مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم) | ۸ | ۰٫۲۵ |
۲۹ | مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون) | ۲ | ۰٫۰۶ |
۳۰ | وزنیابی نشده | ۱ | ۰٫۰۳ |
ردیف | قالب شعری | تعداد ابیات | درصد از کل |
۱ | غزل | ۲٬۵۰۱ | ۷۷٫۵۷ |
۲ | قصیده | ۳۷۴ | ۱۱٫۶۰ |
۳ | ترکیب بند | ۱۴۱ | ۴٫۳۷ |
۴ | رباعی | ۱۰۸ | ۳٫۳۵ |
۵ | قطعه | ۶۵ | ۲٫۰۲ |
۶ | غزل/قصیده/قطعه | ۳۵ | ۱٫۰۹ |
منابع کاغذی
