جمال‌الدین عبدالرزاق
شمارهٔ ۱۲۲ - شکر تشریف
۱
دوستی دی بر من آمده بود
دوستی بس ظریف و بس موزون
۲
پیش بنهاد دفتر شعرم
کرد ازو نقدها همه بیرون
۳
گفت آراستست دیوانت
بهمه نوع شعر گوناگون
۴
بغزلهای همچو آب روان
بمدیح چو لؤلؤ مکنون
۵
بمراثی و قطعه و تشبیب
وان دوبیتی که خود چگویم چون
۶
شکر تشریف چون نمی بینم
باز گو شرح آن مرا اکنون
۷
گفتم احسنت نیک فرمودی
زیر آهن هست نکته مضمون
۸
من چو از کس نیافتم تشریف
شکر چون گویم ای ... نت ... بون
نظرات