جمالالدین عبدالرزاق
شمارهٔ ۱۴۲ - پایداری
۱
خداوندا چنین گفتست حاسد
که میباشد مرا جای دگر رای
۲
به معبودی که مستغنی است ذاتش
ز خواب و خورد و فرزند و زن و جای
۳
که گر تا ره به دهلیز تو دانم
نهم بر صحنه دیگر کسی پای
نظرات