جمال‌الدین عبدالرزاق
شمارهٔ ۱۵۱ - یک دل – بادودل
۱
دو یار اربیک جای میداشتی
که یکدم یکی را بنگذاشتی
۲
نه این ازتو آزرده بود و نه آن
نه جنگی میان بود و نه آشتی
۳
نه زخم جفائی یکی یافتی
نه تخم عتابی یکی کاشتی
۴
نباید که تو خویشتن را ازان
همی دوستی نیک پنداشتی
۵
منافق توانی بدن ور نه پس
بیکدل دودل چون نگه داشتی؟
نظرات