جمالالدین عبدالرزاق
شمارهٔ ۱۰۴
۱
از بسکه همیکنم بشب ناله و آه
بر چرخ سیاهشد ز آهم رخ ماه
۲
این خود چه دلست که برمنش رحمت نیست
من بنده آن دلم زهی سنگ سیاه
نظرات